Khachen (gavar)
Khachen ou Cachene (em armênio/arménio: Խաչեն, transl. Khach’en) foi um gavar da ascar de Artsaque na Grande Armênia e, de 1979, do Oblast Autônomo do Alto Carabaque.[1] Nos séculos IX-XIII, toda a Artsaque recebeu o nome de Cachene, quando a fortaleza de Cachene se tornou a residência principal de sua casa principesca nacarar.[1]
Segundo o testemunho de Constantino VII Porfirogênito (séc. X), a corte bizantina mantinha correspondência com o iscano de Cacheme, encarando-a como uma unidade administrativa da Armênia.[2] Até os séculos XII-XIII, correspondia a Artsaque em termos de território ocupado. Durante as conquistas dos turcos seljúcidas e depois dos mongóis, a maior parte do gavar de Muhank (estepe Mugã) passou para o emirado curdo Xadádida em Ganzaca e seus herdeiros. Cachene ocupou as partes montanhosas e sopés de Artsaque, sem a metade sul do gavar de Mis Haband, que era governada pelo ramo Dizaque (descendente dos descendentes de Abu-Musa) da dinastia principesca Arranxaíquida de Artsaque.[1]
As fronteiras do gavar de Cachene ficavam no oeste ao longo das margens orientais do Lago Sevã (incluindo ao gavares de Sodique e Geghama), no sudoeste - ao longo das encostas sul da cordilheira Darabaghyan e no fluxo do rio Aghavno (Hagari), no norte - ao longo das encostas norte da montanha Murovdag, e no leste incluía a parte ocidental de Mukhank.[1]
Na segunda metade do século XII, o governo de Cachene foi dividido em três ramos, cada um com seu nome especial.[1]
- Baixo Cachene (domínios dos residentes de Khokhanaberd: gavares de Metsiran e Berdadzor, parte norte dop gavar de Mis Haband);
- Cachene Central ou Haterque (a maior parte do gavar de Mets Kuank ou Mets Kvenk, Parisos e Koght);
- Alto Cachene ou Tsar, que incluía as margens orientais de Sevan e a bacia do rio Tartar (Trtu), gavares de Geghama, Sodique e Tsar.
Nas fontes medievais tardias, o nome Cachene indicava principalmente a área ocupada pelo melicado de Cachene na bacia de Khachenaget, uma vez que diferentes partes do antigo Estado, a partir do início do século XVI, foram ocupadas pelos melicados do Gulistão, Jaraberde, Tsar, Soghki e Varanda.[1]
Ver também
editarReferências
editar- ↑ a b c d e f Enciclopédia Armênia Soviética, vol. 5, p. 25.
- ↑ Greenup, A. W. (outubro de 1938). «Patrologiae Cursus Completus accurante I-P. Migne Series Graeca. Index Locupletissimus. Theodorus Hopfner. Tomus I. 11 × 7½, pp. 541. Paris: Paul Geuthner, 1928. Frs. 300.». Journal of the Royal Asiatic Society (4): 613–614. ISSN 1356-1863. doi:10.1017/s0035869x00078643. Consultado em 22 de fevereiro de 2024